Ermeniler “marka imic”lerini güclendirdi

Milletlerin markaları olur, bir de milletler özleri marka olur. Amerika, Yaponiya, Almaniya… siyahını azca da uzatmaq olar. Müeyyen xüsusiyetleri, bacarıqları veya tarixe iz salmış bir hadiseyle. Alman teznologiyasının dözümlülüyü Yapon texnikasının deqiqliyine yerini vermiş de ola biler. Ele götürek maşın bazarındakı qüvveler nisbetindeki ağlasığmaz deyişikliyi… Neyse mövzudan çox çıxmayaq kenara. Özü de ermeni kimi aşağı ranglı bir milletden yazacaqken girişi dünyaya ses salmış almanlar, yaponlar vs. ile başlamaq günah da ola biler… Ermeniler de markadı. Amma Allah kessin bele marka olmağı. Bir markanın ki en vacib marka imici oğruluqdu… Türkiyeynen Azerbaycanımızın arasına yerleşdirib canımızdan bezdirmekleri bes deyilmiş kimi, İrevanı elimizden alıb Qars’a, Ağrı’ya göz dikmekleri azmış kimi, bir de deyerlerimizi talamaq qerarına gelibler. Kişi kimi (ermenilerden bele şey gözlemek xetadı; bu xetanı elemirik de…) hücum çekib ele keçirsen, bir yeri; deyerlerini talan edib özlerine de qubel ettirsen ki ağan menem filan… Bunlar yene toya gedilesi meselelerdi. Bir yandan bir cehde seni ortadan yox ede bilecek dövlete (iki ölkenin güc nisbetini deyire, yoxsa ki ermeniler sadece ermenistanda deyil) soyqırım yalanıynan hücum çekmisen, diger terefden senetine, tarixine, torpağına, kulinariyasına “marka”nı basmaq istiyirsen. Arsızlıq zeif ifadedi… Dolmanın Azerbaycandan ya da Türkiyeden çıxdığını çox da müzakire elemeye ehtiyac yoxdu. Evvel-axır Türk yemeyidi. ermeniler nece olur ki adıyla, dadıyla Türk yemeyinde haqq iddia edirler?.. Marka bunu tele eliyir. Marka imicini “integrated marketing communication” ile teqdim etmek, güclendirmek ve qebul etdirmek lazımdı axı? Sarı Gelin hara armen hara? Burada da mesele bilinçsiz istehlakçıdı. Yoxsa ki, musiqiden anlayışı olan hamı “Sarı Gelin”in Türk milletine xas ritmler daşıdığını anlar. Eynen de balaban… Ruhunda Azerbaycanlılıq var axı o aletin. Elixan Semedovun ellerinde özünden geden, bizi de xeyallarda gezdiren balabandan danışıram. Amma marka… Keçen Avroviziyada istifade elediler bu ilde ederler yeqin… He… Geldik mövzuya… ermeniler “oğru” kontekstli “marka imic”lerini yene Avroviziya ile qüvvetlendirmek isteyir. Yeqin ki, söhbetlerden azdan-çoxdan xeberiniz var. Sirusho (ada bax e…) özünü darta darta mahnımızı ele oxuyur ele bil dedesinin evinden getirib. “Dilberim”, “Qaragile” ve “Sarı Gelin”imizin qarışımı… Bele gözel 3 mahnıdan bele berbad bir eser çıxarmağı da ancaq ermeni bacarardı. ermenilere birinin mahnı dünyasından uzaqlaşmalı olduğunu izah elemelidi. O dile ne şer yaraşır, ne mahnı. Elece oğurluq instrumental musiqilerle qabağa getseler daha ağıllı iş görerler. Amma marka… ermeni markasının diger vacib xüsusiyeti de ikitirelikdi. Bax bu yaxşı xeberdi. Ne qeder güclü marka olursan ol, ikitirelik evvel axır markanı eroziyaya meruz qoyur. Danışmaqnan deyil… İşliyirler. Biz de hereket elemeliyik. Burada ise heqiqeten marketinq instrumentleri lazımdı. Crazy PR, qorxunc PR, akriv PR… PR, PR, PR… P.S. aşağıdakı linkden girin baxın. Amma mahnıya qulaq asanda çalışın sözleri eşitmeyesiz. Adamı lap narahat eliyir. Dedim, yene deyecem: ermeni diline mahnı yaraşmır… Ne yaraşır ki? Vay-şüven… “qışqıranda gözel seslenen dil”… Ermeni dili üçün ela positioning!!!